Jednym z przedmiotów pogłębionej refleksji antycznych stoików była śmierć. W nowym tekście oswajamy ten trudny temat, sięgając po ich wnioski. Sposób, w jaki myślimy o śmierci własnej i bliskich, jest ważny. I nie chodzi o teoretyzowanie na jej temat, ani o zaprzeczanie intensywnym emocjom, które mogą pojawić się w jej obliczu. Chodzi o „zrobienie porządków” w szafie z myślami i emocjami, które śmierć wywołuje. Śmierć według stoików Temat śmierci został przez antycznych stoików oswojony i opisany w sposób, który znajduje zastosowanie również dzisiaj. Co ważne, stoicy rzadko mówili o śmierci nie odwołując się do… życia. Jednym z najcenniejszych źródeł stoickiej refleksji nad śmiercią są Listy moralne do Lucyliusza Seneki Młodszego. Filozof wysnuwa w nich jeden ze swoich kluczowych wniosków: wyłącznie przeżywane w sposób wartościowy życie daje nam  odpowiednie spojrzenie na śmierć[1]. W sposób wartościowy, czyli niepozbawiony refleksji i aktywny, zarówno w wymiarze moralnym, jak i intelektualnym. O ile może się to wydawać trudno osiągalne, podjęcie choćby minimum wysiłku zbliży nas do celu, jakim jest nadanie odpowiedniego znaczenia śmierci w obliczu naszych ziemskich … Czytaj dalej Stoickie sposoby na… myślenie o śmierci